کابل هاي فيبر نوري براي انتقال نور از يک کامپيوتر
کابل هاي فيبر نوري براي انتقال نور از يک کامپيوتر
گره شبکه به گره ديگر استفاده مي شود. کلاس هاي زير از فناوري هاي سيمي در شبکه هاي کامپيوتري استفاده مي شود.
کابل کواکسيال به طور گسترده براي سيستم هاي تلويزيون کابلي، ساختمان هاي اداري و ساير مکان هاي کاري براي شبکه هاي محلي استفاده مي شود. سرعت انتقال از 200 ميليون بيت در ثانيه تا بيش از 500 ميليون بيت در ثانيه متغير است.[نيازمند منبع]
فناوري ITU-T G.hn از سيم کشي خانه موجود (کابل کواکسيال، خطوط تلفن و خطوط برق) براي ايجاد يک شبکه محلي پرسرعت استفاده مي کند.
کابل کشي
کابل کشي جفت پيچ خورده براي اترنت سيمي و استانداردهاي ديگر استفاده مي شود. معمولاً از 4 جفت کابل مسي تشکيل شده است که مي توان از آن براي انتقال صدا و داده استفاده کرد. استفاده از دو سيم به هم تابيده شده به کاهش تداخل و القاي الکترومغناطيسي کمک مي کند. سرعت انتقال از 2 مگابيت بر ثانيه تا 10 گيگابيت بر ثانيه است. کابل کشي جفت تابيده به دو صورت وجود دارد: جفت تابيده بدون محافظ (UTP) و جفت تابيده محافظ محافظ (STP). هر فرم داراي رتبه بندي هاي مختلف دسته بندي است که براي استفاده در سناريوهاي مختلف طراحي شده است.
نقشه 2007 که کابل هاي مخابراتي فيبر نوري زيردريايي را در سراسر جهان نشان مي دهد.
فيبر نوري فيبر شيشه اي است. پالس هاي نور را حمل مي کند که داده ها را از طريق ليزر و تقويت کننده هاي نوري نشان مي دهد. برخي از مزاياي فيبرهاي نوري نسبت به سيم هاي فلزي تلفات انتقال بسيار کم و مصونيت در برابر تداخل الکتريکي است. با استفاده از مالتي پلکسي تقسيم موج متراکم، فيبرهاي نوري مي توانند به طور همزمان چندين جريان داده را بر روي طول موج هاي مختلف نور حمل کنند، که سرعت ارسال داده ها را تا تريليون ها بيت در ثانيه بسيار افزايش مي دهد. فيبرهاي نوري را مي توان براي کابل هاي طولاني با سرعت داده بسيار بالا مورد استفاده قرار داد و براي کابل هاي زير دريا براي اتصال قاره ها استفاده مي شود. دو نوع اصلي فيبر نوري وجود دارد، فيبر نوري تک حالته (SMF) و فيبر نوري چند حالته (MMF). فيبر تک حالته اين مزيت را دارد که مي تواند يک سيگنال منسجم را براي ده ها يا حتي صد کيلومتر حفظ کند. فيبر چند حالته براي پايان دادن به آن ارزان‌تر است، اما بسته به نرخ داده و درجه کابل، به چند صد يا حتي چند ده متر محدود مي‌شود.
رايانه ها اغلب با استفاده از پيوندهاي بي سيم به شبکه ها متصل مي شوند
شبکه بي سيم
اتصالات شبکه را مي توان به صورت بي سيم با استفاده از راديو يا ساير وسايل ارتباطي الکترومغناطيسي برقرار کرد.
مايکروويو زميني - ارتباطات مايکروويو زميني از فرستنده ها و گيرنده هاي مبتني بر زمين شبيه بشقاب هاي ماهواره اي استفاده مي کند. امواج مايکروويو زميني در محدوده گيگاهرتز پاييني قرار دارند که همه ارتباطات را محدود به خط ديد مي کند. ايستگاه هاي رله تقريباً 40 مايل (64 کيلومتر) از هم فاصله دارند.
ماهواره هاي ارتباطي - ماهواره ها نيز از طريق مايکروويو ارتباط برقرار مي کنند. ماهواره‌ها در فضا، معمولاً در مدار ژئوسنکرون در فاصله 35400 کيلومتري (22000 مايلي) بالاتر از خط استوا مستقر هستند. اين سيستم هاي مدار زمين قادر به دريافت و ارسال سيگنال هاي صوتي، داده ها و تلويزيون هستند.
برچسب ها : کابل,های,فیبر,نوری,برای,انتقال,نور,از,یک,کامپیوتر,